Διττή αυτοπροβολή

Έχοντας ως αφετηρία την δομή των κοινωνικών σχέσεων στις οποίες καλείται να συμμετάσχει το άτομο σήμερα, ιδιαίτερο προβληματισμό προκάλεσε η προβολή αυτού στον κόσμο γύρω του. Από την μία υπάρχει η άμεση αλληλεπίδραση του ατόμου με άλλα άτομα, με την φυσική του παρουσία σε έναν τρισδιάστατο χώρο, πράγμα το οποίο συνεπάγεται σε μεγάλο βαθμό, την απροκάλυπτη έκθεση του εγώ του στους γύρω του. Από την άλλη παρατηρείται η έμμεση,προστατευμένη και ελεγχόμενη αποκλειστικά από το ίδιο το άτομο αυτοπροβολή του μέσα από τον κόσμο του διαδυκτίου. Στην περίπτωση αυτή όμως, τι είδους αλληλεπίδραση προκύπτει μεταξύ των ατόμων, εφ' όσων από την αρχή ο καθένας γνωρίζει πως εμπλέκεται σε έναν κόσμο κατασκευασμένων, αλλοιωμένων η ακόμα και εξωρα'ι'σμένων δεδομένων; Σε ποιόν τελικά από τους δύο αυτούς κόσμους προσδιορίζεται το άτομο; Ποιά από τις (ενδεχομένως) δύο προσωπικότητες του κυριαρχεί; Τίθεται στ΄αλήθεια το θέμα των δύο προσωπικοτήτων ή απλώς μιλάμε για συγκερασμό και συνένωση διαφορετικών εκφάνσεων του ίδιου πράγματος; Και εάν τελικά πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ τους, και πότε το ένα καταργεί το άλλο; Αυτά είναι ανεξάρτητα του περιβάλλοντος στο οποίο αρχικά αναπτύχθηκαν ή μήπως μπορεί να υπάρξει αντιστροφή τους; Τελικά ο άνθρωπος ποιός είναι; Αυτός που οι γύρω του βλέπουν μόνοι τους ή αυτός που ο ίδιος επιλέγει να δείξει;